Netgedichten

netgedicht (nr. 86.193):

Hoe ver nog?

Eind der wereld is mij niet te ver
zolang U het einddoel bent
dan trek ik geleid door de ster
naar oorden die niemand kent.

Waar ik verdwaal door duisternis
gaat U mij voor in zuil van licht
zelfs door de dichtste wildernis
houd ik mijn oog op U gericht.

Als wateren mijn weg versperren
baant Uzelf voor mij een pad
door de nacht bij licht der sterren
houd U stevig mijn hand gevat.

Noch honger of dorst zullen mij kwellen
op mijn pad door de woestijn
water doet U uit rotsen wellen
U zorgt dat er altijd manna zal zijn.

En staande aan de parelen bogen
van Uw heilige stad Jeruzalem
zal ik met velen Uw naam verhogen
prijzend Uw daden met dankbare stem.

Zie ook: http://www.keetweg.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 12 juli 2025

Geplaatst in de categorie: religie

duister

licht

1.0 met 4 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, gisteren

Laat ik voorop stellen dat ik er ook geen "Bal" van begrijp. Maar dat ik wel als welgelovige wel vertrouwen heb. Overigens is het niet mijn taak iemand te bekeren en ik ben ook beslist niet van plan hierover in debat/ discussie te gaan. Maar dat het voor elk mens, gelovig of niet, een raadsel is, is een vaststaand feit. Zo is het voor mij ook een absolute onbegrijpelijkheid dat ik longkanker heb zonder dat ik rook. En toch... heb ik vertrouwen dat ook dat goed zal kunnen komen.

R.E.N.S., 2 dagen geleden

Waarom krijgen de mensen in Gaza
geen manna, of water uit een rots?
Of komen gelovigen dan weer met hun
ultieme dooddoener dat gods wegen
ondoorgrondelijk zijn?
Of dat ik als ongelovige het niet begrijp?

Geef je reactie op deze inzending: