Het gaat goed met mij

Ik zet mijn computer aan.
Ik wil schrijven
in de taal van mensen met een koning,
en met dichters als Rutger Kopland.

De zon, het zand en de zee zijn mooi.
Mijn vrouw smeert mijn huid in.
Op de websites van Radio Farda
en ook op nu.nl
staat geen goed nieuws.

Misschien ben ik wel
de gelukkigste vluchteling —
al voelt het niet zo.
Ik ben dankbaar
dat ik oud mocht worden
in de Nederlandse taal.

Met moeite sta ik op
en klop het zand van mijn handdoek.
Mijn vrouw ligt languit.
Ik spray een dunne laag zonneolie
over haar huid.

Een vogel landt vlak naast haar.
Zijn naam ontsnapt me –
in het Perzisch, en ook in het Nederlands.
Mijn vrouw zegt:
‘Wat een mooie zeemeeuw.’
Daarna draait ze zich op haar buik.
Zacht wrijf ik haar rug en nek in.

Een zachte wind steekt op.
Het haar van de vrouwen
glanst in rood, wit en blauw.
Hun kinderen spelen samen,
alsof ze hun ouders
een moment van rust gunnen.
Baby’s drinken stilletjes melk,
hun zeeluiers als koningskronen
gevallen in het zand —
met een visje erin.

Ik zet de computer uit.
Het gaat goed met mij.

***

Het gaat goed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 8 stemmen 83