Dementia
Grijze mist beperkt het zijn,
Wat eer was, ging heen,
Eerst was de last nog klein,
Tot steeds meer zijn verdween.
De wereld werd een notendop,
Tijd en ruimte,
Verdwenen uit ’t hier en nu,
Eerst schoorvoetend, dan in galop.
Nu heden en verleden verdween,
Toekomst niet meer is,
Sluipt het zijn steeds meer heen.
Het zijn nu nog maar ’n lege huls,
Feitelijk non-existent,
Enige nog is ’n onverwacht impuls.
Geplaatst in de categorie: overig