Medemenselijkheid

Ogen ontmoeten
stilte weeft een zachte band
handen vinden thuis


In gezichten lees
ik verhalen van tederheid en
terughoudend verlangen. Elke blik onthult
iets breekbaars, een glimp van wat niet durft te worden gezegd.

Stemmen horen die aar-
zelen, woorden die zoeken naar evenwicht.
In hun trilling leeft menselijkheid — de poging om elkaar
te begrijpen, zonder zekerheid, zonder masker, alleen het hart als kompas.

Er is de geur van gedeeld
bestaan: koffie bij een open gesprek, warmte
van een hand op een tafelrand, tranen die niet weggestreeld
worden. Zo ademt vertrouwen, in het breekpunt tussen geven en ontvangen.

Wanneer ik stilsta bij dit alles,
voel ik hoe broosheid ons samenbrengt. Geen
mens is gemaakt om onkwetsbaar te zijn; wij helen juist door
elkaar te raken. En in die zachte erkenning wordt liefde weer eenvoudig en echt.

Biografie van deze schrijver

Menselijkheid Gevoeligheid Verbinding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3