Herfst

De natuur stond in feestkledij vrolijk te vlammen
met een drang tot leven die niet was te stoppen.
Uitbundig toonde ze haar barstende knoppen
en de hoog opschietende stengels en stammen.

Maar het eind is in zicht van dit zomers festijn.
De kering der krachten dient zich wederom aan.
Vanaf heden zal de richting slechts neerwaarts gaan
en de gasten doen veranderen van aanschijn.

Nog lang blijft een tanige tak flink staan zwaaien.
Een bos rode bloempjes met heel korte rokken
blijft over de verloren kansen staan mokken.
Maar ook zij zullen spoedig ter aarde waaien.

Het rumoer ebt weg en de lichten gaan uit.
Een klamme grauwsluier legt zich nu gelaten
over hen die maar blijven bewegen en praten
zoals een doodskleed dat de verstilling inluidt.

Als tenslotte het zaad door de wind is verstoven
en de gasten niet langer rechtop kunnen staan
maar heel spoedig tot vruchtbare grond zijn vergaan,
kan het voorjaar straks weer nieuw leven beloven.

Herfst jaargetijden vergankelijkheid levenscirkel metamorfose feest

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 9