Netgedichten

netgedicht (nr. 87.240):

gedenkt Satyr; LGW III

de engelenstem schenkt lauwe woorden
in een hemelse warboel tot moes geworden
middagtafeltennis’ ondersteund verwonderen
uit dikke onderbuiken donderende
doorrollende
roffels in de volgepropte zon

door nooit verzakende draaideuren
op krakende banken klankkleuren
keuren om geen misser te betreuren

terug in de Burcht van Spel & Vreé
rechtsvoor in de rondte en hoogte mee
op vrije lucht- en geestverplaatsingen
weerkaatsingen van perfectionistische
percussionisten op hart en verlangen
geblazen gezangen in illusionistentaal
de tonaal afgebeukte zaal horizontalig
badend in liefdeszweet achterlatend

alles valt van boven schuin te bezien
als spoken woorden uit het verleden
in geslagen poëzie op horenden dalen

‘op de pedalen!’

waar melancholie in optimisme drijft
maar de liefelijkheid meer verzwijgt
dan fadoïstische eerlijkheid bezweert
op
de hellingproef van uitgeklede dromen
vergist zich in stoom van gedoofde lucht

terug
ondanks dat
het hart in volle frequentie
gemotiveerd tot op de beat
wil
doch
een pil door overkill