zonder titel
De oude man is krom gaan lopen.
Zijn wervels drukken op elkaar.
Ooit was hij kind. Nu heeft hij staar
en moeite om zijn das te knopen.
Dat doet het klimmen van de jaren.
Hij houdt hun aantal niet meer bij.
– Het zal wel goed zijn –, zegt hij blij
en dwarrelt verder door de blaren.
Soms moet hij thuis worden gebracht;
geen flauw benul meer waar hij is.
Zijn vrouw verkeert in alle staten.
Dat vindt hij grappig, vraagt uitgelaten
of hij dan soms haar minnaar is.
Ze slaakt een zucht en kust hem zacht.
Uit: ‘O, die wijze koeien’, Chris de Valk Uitgeverij Abraxas/ Zuider-Amstel
hotmail.comGeplaatst in de categorie: afscheid
verwondering Er is nog niet op deze inzending gestemd.
8
8
Geef je reactie op deze inzending: