IM WOLF BRAM

Hij moest het met zijn leventje bekopen
De Canis Lupus van de Lage Landen
Hij zette immers hongerig zijn tanden
In benen; had een trauma opgelopen

Een geestelijk gezonde wolf zal mensen
Vermijden en beschouwen niet als prooien
Zich naar zijn aangeboren schuwheid plooien
Totdat door bijvoeren het hem verwensen

Ontstaat, hij zijn schroomvalligheid verliest
Bram overkwam het; roedel, vrouw, zijn moeder
Die stierf, de rest was zoek, dat maakt verward

Probleemdier werd hij, ging daardoor doldriest
Een woonwijk in, men noemde hem een loeder
Het zwarte schaap dat boeren had getart










.

Schrijver: Anneke Haasnoot, 17 december 2025

annekehaasnoothotmail.com

Biografie van deze schrijver

wolven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15