Netgedichten

netgedicht (nr. 87.637):

haar naam was Térèse

ik graaf
ik graaf met overtuiging
ik graaf om iets te vinden
van die twee kinderen
misschien wel gravend
ergens in Europa
twee blonde koppies
een meisje
een jochie

tot ik beland
in een schemerige caravan
staand neem ik aan
aan het hoofd
van de uitklaptafel

een radio klinkt
door wat gelige contouren
mensen praten
tegen mij
aan de uitklaptafel

en dan
de kou van een veld
een donkere bosrand
daar moet ik heen
één van de tenten in

maar ik wil terug
graven naar de muziek
waar de mensen praten
tegen mij
aan die uitklaptafel

Schrijver: R.E.N.S., 21 december 2025

RENSgedichten

outlook.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: vakantie

herinnering

muziek

1.5 met 2 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

J.Bakx, vandaag

Hadden ze jou maar gewoon daar laten blijven tot je omviel van de slaap...was leuker (veiliger?)geweest!

Maxim, vandaag

Onuitwisbaar...want pijnlijk, zo'n moment...wat we zien is een blik in het verleden van welvaart en massatoerisme...
een campertje, een Olympia en een Mini cooper en (excusez-le mot) het toppunt van decadentie: de bungalowtent!

Geef je reactie op deze inzending: