inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.078):

Fibromyalgie

Zinloos, de pijn die komt en gaat,
soms erger, soms ook weer niet.
Zeurend alsof ze me niet verlaat
alles wat achterblijft is verdriet.

In cirkels van waanzin gedreven,
met vlagen aanwezig, maakt ze me te moe
om weer verder te gaan in mijn leven
en slaat deuren achter me toe.

Onbegrip en woede overmeesteren mij
in golven van onmeetbare pijn.
Ik ga op in dit vreselijke getij

het vreet aan al mijn energie,
en het ontneemt me mijn 'zijn',
mijn hel op aarde 'fibromyalgie'.

Schrijver: Ditheke, 21 oktober 2002


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.2 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.574

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Wouter Claessens, 23 jaar geleden
Jij bent misschien
Niet sterk van lichaam
Doch heel krachtig van geest

En ik wil dat zien
Jouw woord is mijn raam
Naar jezelf geweest
Helen Josephs, 23 jaar geleden
Dank je wel lieve Jeroen, voor al je steun.
<> --<--<-@
Jeroen Swaan, 23 jaar geleden
voel deze woorden
als een warm bad
waarin je pijnen
kunt vergeten
ik wens je balans
op het oneffen pad
er is altijd wel
een steuntje, moet je weten

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)