Netgedichten

netgedicht (nr. 1.075):

Een duw tegen de duisternis

ik lig hier al een behoorlijke tijd
om mij heen het hout
hard drukt het tegen mijn rug
en ik duw terug

tegen de duisternis
voor het licht

ik weet nog hoe het verdween
met een stroef geluid
de laatste lichtstraal
overspoeld met duisternis
tot er niets meer scheen

en ik duw terug

mijn gewicht als wapen
licht als doel
weten ze niet dat ik
niet lig te slapen

ik duw

de vijand kraakt als de botten van
mijn toekomstige buren
hun eeuwige huis
ik wil het niet

ik huur, mijn contract loopt af
met het doorbreken van de eerste straal
stort de duisternis in

daar is mijn vrouw
- gekleed in het zware zwart
dat mij net nog omsloot –
“Ben je niet dood?”
en ze valt flauw

Schrijver: K.S. Termeulen
Inzender: Sjoert van Velzen, 6 november 2002

kstermeulen

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: overlijden

dood

begravenis

duisternis

2.0 met 17 stemmen

1.631

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: ks
Datum:: 18 juni 2007; ik heb dit gedicht meer dan 5 jaren geleden geschreven, grappig om het nu via vriend google terug te vinden.

Naam:: my
Datum:: 27 december 2006
Email:: my4everhotmail.com; Ik vind dit een heel mooi gedicht, maar het heeft wel een gek einde..

Naam:: sjoert
Datum:: 6 november 2002
Email:: kstermeulenhotmail.com; LET OP!! PRIJSVRAAG!!
dit gedicht is gebaseerd op een krantenartikel;
wie de inhoud van dit artikel juist weet te achterhalen (dus niet raden) krijgt een prijs!!
mail naar bovenstaand emailadress. suc6!

Geef je reactie op deze inzending: