Zeegod bij Tahiti
De zeegod rust met zijn hoofd
op een vulkaan die borrelend
warm langs zijn oren bruist
de haren als zeewier omhoog
op een krioelend bed van leven
op tien kilometer diep
Zo groot is hij dat hij slechts
drie keren ademhaalt per vier
en twintig uur, een maal in
het wordt weer eb
nog eens uit
het wordt weer vloed
opnieuw vallend getij
Zo’n prachtig logisch systeem
waar iedere Tahitiaan in gelooft
als in sluiers om de maan
Geplaatst in de categorie: wetenschap