Netgedichten

netgedicht (nr. 1.426):

Toekomst

Waardering voor het geld
minachting van mijn kant
zoals reeds is gesteld
maatschappij zonder verstand

Het belang zich te onderscheiden
van al ander leven
de eenzaamheid doet lijden
steeds in competitie na te streven

We kunnen toch gewoon alles delen
dan hoeft niemand meer te stelen
en spijs vult alle kelen
Oh ja,
Dit kan,
We zijn immers met zo velen

Wees dan egoïst
en grijp dan toch de macht
schaf alles wat reeds is
- gewoon af -

Leven naar de rede
niet naar recht en regel
oordeel zelf met je geweten
- een mogelijke toekomst-
doch reeds lang vergeten