Netgedichten

netgedicht (nr. 1.531):

de liefde is geen sprookje

ze leek wel uit een sprookje weggelopen
een blonde en bekoorlijke prinses
dus prompt vergat ik elke wijze les
daar ging de pijlenkoker weer eens open

en Amor bleek een ware Wilhelm Tell
haar hart werd door zijn eerste pijl gevonden
vervolgens vonden wij elkanders monden
een kus zo warm als zand in de Sahel

dat kussen had ik beter kunnen laten
waarom zijn mannen slaven van de sex
het was te laat, berouw mocht niet meer baten

ik was zelfs niet in staat een kreet te slaken
mijn liefste bleek betoverd door een heks
ze was een kikvors en begon te kwaken