Netgedichten

netgedicht (nr. 1.988):

Dood van een junkie

gekromd gelegen mededogen
op de koude grond

het hoofd deemoedig neergebogen
met ogen niets ziend
in het rond

een zwarte lepel
open mond geen woorden

de ogen afgewend van afgebroken staren
en magere handen die nog futiel gebaren

de koude kruipt geniepig diep
verkrampt mijn ingewanden
zoals je daar nu ligt
ooit sliep

verkleumde handen
op de koude grond
rond plastic verdriet

jouw doodsgezel
die je niet verliet
maar alle anderen
wel...