Netgedichten

netgedicht (nr. 2.199):

van die hemel heb je niet geweten

ik zag je
in het vlammendansen
je ogen glansden
zo dichtbij

je bent een zon
die ik heb aangestoken
licht en warmte
ook voor mij

ik voelde zachte weerstand
je keek me donker aan
ontspande met een glimlach
liet me opener verder gaan

ik vrijde je voorbij de grenzen
die jij in hete passie overnam
ik zocht je in het kreunen
streelde overgave tot je kwam

we hebben van de nacht gegeten
smaakten uren met elkaar
van die hemel heb je niet geweten
we kwamen samen boven klaar