inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.817):

Een vlaag aardedonker

Noordenwind zwiert fladder vlerken
aan `t plooigespannen hemelkleed
waar ze door zuchten zwellend sterken
in vlagen snikkend kinderleed

Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken
wervelend, dolend door de natuur
waar kalme wateren woelig breken
met het zonlicht in het laatste uur

dat in schemering met stormen vecht
die bevroren verdrinken in tranende blikken
om de beelden wanhopig tot stoppen te dwingen

zodat enkel doffe ploffen in de oren dringen
tot ze stil in de geschepte aarde verstikken
dat haar doodskleed over het kistje legt

Schrijver: WOLF & Sacrajewa, 7 juli 2003


Geplaatst in de categorie: overlijden

1.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.601

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)