laat me maar heel even bloot

ik groeide tegen
de verdrukking in
ontwortelde de huid

en zag de zon
ongrijpbaar
boven alles uit

ik denk me vrij
maar ben gebonden
aan je dradenkracht

ik spring en
voel me blij
val dan weer veel te hard

je wilt me bergen
in je moederschoot en
laat me maar heel even bloot

ik hoor bij jou en
deel je eeuwig streven
ook ik voel Gaia in me leven

Schrijver: wil melker, 12 juli 2003

wlmelkerziggo.nl

filosofie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 552