inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.910):

Oerknal

Wij stonden aan de rand
van een groot zwart gat
waarin alles verdwijnt
en hoopten opnieuw geboren
te worden redenloos

Jij hield mijn hand vast
voor een veilig gevoel
om mij ervan te verzekeren
dat jij mij nodig had
Jij wist zeker dat jij
niet als ik zou willen
reïncarneren

Er was een kans, zoals een dag
in het leven van Brahma, dat
wij delen van elkaar zouden worden
spiegel en beeld van twee
verschillende individuen
die voor altijd en één dag
zouden leven slechts één nacht
verwijderd van het totaal aan sterren
benodigd voor één oerknal

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 26 juli 2003


Geplaatst in de categorie: wetenschap

4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.158

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)