Netgedichten

netgedicht (nr. 2.915):

Niet het einde, maar het begin

Niemand heeft het in de gaten
niemand wil het ook maar zien
niemand heeft een schouder over
en wil me helpen bovendien

Troost is ver te zoeken
verdriet hoopt zich op
het verscheurt mij van binnen
heeft zich genesteld in mijn kop

Voorbijgaand leed?
niet te lokaliseren
vruchteloos heb ik gezocht
maar blijf het onverminderd proberen

Eens moet er een dag komen
dat ook ik de zon weer mag zien
de glinstering terug is in mijn ogen
en alle leed geleden is bovendien

Tot die tijd moet ik leven met dit leed
me blijven afvragen naar de zin
me sterken met het feit
dat dit niet het einde is, maar het begin

Schrijver: Bram Siertsema, 27 juli 2003

graafotto

uwnet.nl

Geplaatst in de categorie: verdriet

leed

verdriet

toekomst

3.0 met 23 stemmen

1.249

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Daphne
Datum:: 30 juli 2003
Email:: S.VISSER33CHELLO.NL; Het leven heeft altijd zin: ook al is dit maar het begin . Dit geeft weer moed en ik geef een 10.

Naam:: Sandra
Datum:: 27 juli 2003
Email:: san_dra112hotmail.com; Het ontroert mij met het feit dat dit er staat, zo mooi , prachtig gewoon!Maar voor een x komt de zon op en zal blijven schijnen, zo is dat ook bij mij gegaan..Mooi aan dit gedicht is, dat het als een puzzel past..prachtig!

Naam:: Janneke Koster-Baas
Datum:: 27 juli 2003
Email:: hkoster1quicknet.nl; Toch zijn er velen die kunnen en willen troosten en ook voor jou gaat de zon weer schijnen, hoe dan ook! Een acht van mij.

Geef je reactie op deze inzending: