Netgedichten

netgedicht (nr. 3.649):

war child

haar voetafdrukken
zuigen zich vol
met water
als zij later
dan ik wil
de zee begroet
die stil
zo tussen eb en vloed
haar woorden tot zich neemt

met handgebaren
smeekt zij de wind
te leven
als zij zwevend
op zijn rug
de maan betast
die vlug
voordat het water wast
haar aandacht dwingend claimt

en in gedachten
loop ik dan daar
verloren
zal ik horen
wat ze zei?
of laat de wind
niets vrij
hoelang nog blijft dit kind
beschadigd en ontheemd?