maar in de klank huist het verleden

ik zie je hand
voor ogen ben ik iets te laat
maar uit bewegen
zie ik hoe het met je gaat

behoedzaam kom je
naar me toe
gespannen in verwachten
je weet niet wat ik doe

ik wil je in mijn armen sluiten
met de glimlach van voorheen
ik zie alleen onzekerheid
in het wiebelen op één been

ik neem je hand
en kijk dan in je ogen
ik kan het niet geloven
je spiegelt mij alleen

ik schrik en stap wat terug
je lacht om mijn onhandigheid
maar door mijn kop en bloed
jaagt een orkaan, ik ben je kwijt

je zegt de woorden net als toen
maar in de klank huist het verleden
warmte heeft het altijd moeten doen
kou trekt op in al mijn leden

Schrijver: wil melker, 25 januari 2004

wlmelkerziggo.nl

ex-liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 1.068