de lach nog op je lippen

de wolkenbank hangt verte
omdat blauw dichtbij wil zijn
wind jaagt op de randen
speelt kleur met allerhande
laat wolken verwaaien zo
dat de zon zijn boog kan draaien

we liepen uit het paradijs
de lach nog op je lippen
jij liet mij de appel slikken
die de slang bevolen had
ik at met jou de hoogmoed
die van Hem gestolen was

het bleek een gif toen
doodslag volgde en wij
het paradijs niet meer bevolkten
ik was je kwijt, rib uit eigen lijf
beladen met een erfschuld
werden wij niet meer geduld

ik wil de hemel terug,
niet staand en jij weer op je rug
maar als gelijken, elkaar weer
in de ogen kijken, de bijbel is nog
niet verwoord, op de wolkenbank
gezeten gaat God misschien accoord

Schrijver: wil melker, 16 maart 2004

wlmelkerziggo.nl

paradijs

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 367