Netgedichten

netgedicht (nr. 4.457):

Zwartwit II

Als de wijzen uit de aarde vallen en uit
het rijzen van de avond, als de kleuren
zijdend grijzen wanneer het licht al talend

daalt, dan stijgt de diepste cello-snaar door
het herenhuis. Zohra heeft een nest gebaard:
beneden in de stal liggen moeders muizen: een

lapjeskat in grijze tinten, een witte langhaar
en een grijsgestreepte kitten in het hooi. Om
middernacht loop ik vanaf de cello twee trappen

lager als ik vage boventonen meen te horen.
Later achter vind ik pasgeboren: Streetdance,
Princess en Stripe in volle leven: zij zijn mooi.