Netgedichten

netgedicht (nr. 4.989):

vol haar lippen geeft

ik spreek niet over liefde
ze kijkt me aan
met ogen die geloven
in zacht fluweel van rozen

een mond die roder
lacht dan de diepste
kleuren ooit gedacht
en vol haar lippen geeft

met handen die je
strelen als je even beeft
het goddelijk moment
dat zij jouw warmte kent

een stem die raakt
in tonen die naar
hemel reiken, met
woorden niet te grijpen

is verlangen naar wat
in je leeft naar wat
de ander geeft om
elkaar te vervolmaken