Waterlelieknop
Bladeren stil gevouwen
als hoeders rond het hart
dat schuchter is in opengaan
want alles wat mooi bloeide
dreef weg uit haar bestaan
Zij zag de bloemen driften
met sterke stromen mee
waar ze in ondergingen
gekneusd,verwelkt.., passé
Nu vreest zij het ontluiken
hoewel ze naar ’t zonlicht snakt
en heeft de angst voor ‘t vergaan
haar eenzaam in de knop geknakt
Geplaatst in de categorie: natuur