Stroom der vergetelheid

Ze legt haar ontplooide stem
voor haar voeten, breekt de spiegel
in het hart en zwijgt.

Golven wuiven ijskoud diepte
onder het gladde oppervlak
waar stilte vergetelheid verdrinkt.

Zo gaat ze mee
in een eindeloze beweging
over en weer
naar een vage einder
en terug.

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 800