Netgedichten

netgedicht (nr. 5.979):

Tijd

Langzaam slechts
slenteren de uren voorbij
gevuld met verdrongen gedachten,
het lukt me maar niet
de angst te verdrijven,
mijn hart wordt kleiner
elk moment brengt mij dichter
bij 't gevreesde uur
waarop ik wacht.

Regen

Grijs en donker
rollen de golven aan,
de wind komt van landinwaarts
en buiten de meeuwen
is er geen kat op't strand
alleen wat verlaten plassen
en hopen van nat zand.