Netgedichten

netgedicht (nr. 6.233):

Home Sweet Home

Thuis ligt niet in mijn nietig huis
niet in deze stenen stulp
waar het tikken van de klok
de stilte uitschreeuwt

Thuis ligt in jouw ziel
bij de open haard van je hart
turend naar de golven
in jouw ogen

zoekende vingertoppen
strelen er zacht als sneeuwvlokken
een tapijt tederheid
over jouw huid

hier strooi ik mij uit
over het glooiende landschap
van jouw gloeiend lijf -
als as.