een bui bij volle maan
het vriest maar in de
sneeuw zie ik je dansen
een bui bij volle maan
je sluiert geel in witte kansen
ik hoor stilte
in het ruisen van de stad
de bomen wachten af, weten
van mijn tasten op hun bast
samen op bevroren
grond die wortels voedt uit
vele levens, ik laaf me aan
je lach die ook op lente wacht
dwarrel maar met mij
en voel je vrij te landen
want samen smelten gaat
pas in elkanders warme handen
Geplaatst in de categorie: liefde