Netgedichten

netgedicht (nr. 6.740):

pauken roffelen naar finale

ik heb de stenen
in mijn hand
het land trekt me omlaag
de grond waarop ik stond
blijft mij nog steeds de baas

maar ik heb een orkest besteld
als bodem zo haar eisen stelt
dan wil ik ondergaan
in jouw muziek want ik
heb je hartstochtelijk lief

violen snerpen pijn
in licht touché voel ik
jouw vingers die me raken
een strijkstok in bewegen
kan het leven vervolmaken

ik hoor de pauken
roffelen naar finale
weeg mijn stenen weer
bazuinen schallen al, ik weet
dat onze liefde alles zal betalen