vergroeiden zo in namen
ik zag je al
naar vruchten reiken
maar de lente was te pril
we bloesemden wel samen
vergroeiden zo in namen
alleen de zomer bleef te kil
we hebben niet meer
kunnen oogsten
ons seizoen was al geweest
we winterden de jaren door
in stug volhardend hopen
tropenjaren zijn geen feest
nu bloeien weer je handen
voel ik ons voorjaar dichterbij
een zomer zonder herfst voor allebei
Geplaatst in de categorie: liefde