Netgedichten

netgedicht (nr. 6.931):

Nazomertijd

En als kinderen, god de herinnering
schijnt (als destijds door het keukenraam
de zon) voor mijn ogen als ik ze even
sluit, schilderijen maken op de vloer
in de koele keuken, je was zo licht,
haast zou ik zeggen met het puntje van
je tong uit je mond schilderend godinnen
van liefde en donder, het felle blauw en
het zachte, perfect palet als buiten
hangt de hemel in de zware zomer.

Schrijver: Henk H. Ruiter, 13 april 2005