een zacht verbaasd gezicht

ik spreek
met wie je
eigenlijk bent

streel wat
je nooit echt
genietend hebt gekend

ik zie het blonde wicht
een zacht verbaasd
gezicht op deze wereld

handen schrijven
poëzie in zand en
dichten blanke duinen

we gingen op
en in elkaar toen vloed
het strand afstruinde

lachend naar een
halve maan die in
rood de zon opruimde

in geel heb ik
je liefgehad, de zee
bood ons haar warm bad

Schrijver: wil melker, 17 april 2005

wlmelkerziggo.nl

liefde lente zee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 6 stemmen 675