Netgedichten

netgedicht (nr. 7.000):

opspattend wit

je raakt
ik voel je trek
en deining
jij wilt me terug
zacht is je verleiding

je sist en rolt
het schuimtapijt
zacht neergevlijd
heel langzaam
voor me uit

ik vlucht
en zie een meeuw
opspattend wit
een felle schreeuw
tegen de blauwe lucht

jij bent
voor mij de branding
ik duik alleen te diep
er is geen zachte landing
de bodem is er niet