Netgedichten

netgedicht (nr. 7.359):

LOFTROMPET

Mijn vrouw is een echte Vrouw van Nu
(voorheen Vrouw van het Platteland).
Ze bestaat in provinciaal verband
al 75 jaar, gezien haar leeftijd nogal cru!

Mijn vrouw is meer dan multi-actief.
Haar groene vingers raken niet verward
in zeven-, klaver- of groot hoefblad.
Ze is, niet onbelangrijk, ook ontzettend lief.

Mijn vrouw is thuis regerend vorstin.
Menigeen kan aan haar kundig stofzuigen
een uiterst fijn geslepen puntje zuigen.
Ik, bewonderend eega, ben er graag bij in.

Mijn vrouw trekt meestal aan de touwtjes,
wint steevast aan het eind een prijs(je).
Ze zingt bovendien nog als een sijs(je),
al klap ik ervoor volgens haar wat flauwtjes.

Mijn vrouw…. genoeg de loftrompet gestoken!
Ze past (op en aan), ze wast (af en uit), ze plast.
Als ik haar zie, raak ik nog immer van de kook.
Ook dát hanteert ze (eigen)wijs, onafgebroken.