Schijndood

terug hollend
over jarige liefdeslanen
en humorgraf
lacht ze nog steeds

nat rollend uit haar ogen
voelt zij zijn geestige adem
warm om haar heen
als bescherming

als zij stilstaat en zweeft
door al dat zwart en grijs
vertrekt ook haar witte glimlach
niet

nog steeds draagt zij
afscheidslinten in het haar
met spreuken en namen
die zij niet meer kent

ze struikelt over grind
de knieën zwaar in ’t rood
huilt hardop en zegt
mijn knieval is voor jou

Biografie van deze schrijver

Liefde Dood Afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 1.115