Netgedichten

netgedicht (nr. 8.035):

het is stil (2)

ik dicht het
lied van de stilte

met klanken
van niet gekende
ritmische noten
gedragen door
wijdse nevelbanken
en zo hemels
onverdroten

een zonnestraal
doorkruist deze
vochtige vlagen
als een strijkstok
door licht gedragen

dan hoor ik slechts
in het aanschijn
van de dampige kilte
dit unieke lied
over het wezen
van de stilte