Melancholie
De avond ademt zwoelte tot dampen
krekels smeken een melodisch gebed
dat gevat in ‘n aromatisch bouquet
verglijdt om gittering te beklampen
maanstof sprankelt mystiek in het meer
dat – wiegend in loverbedding - gesust
in de omarming van leliën rust
en mijmering drijft in de atmosfeer
de maagdelijke nacht hult zich verlegen
in bloesems van schemer die vaag omsluiten
tot de duisternis aan komt geschreden
zo sterft een zomerdag in het verleden
denk ik bedrukt bij mijn turen naar buiten
waar de wind huilt in striemende regen
Geplaatst in de categorie: natuur