inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.434):

Tijd voor een Gedicht

Tijd voor je gezicht dat mijn baan bepaalde
hoe je gericht door mijn buskruit maalde
van mijn lach naar mijn oor het mes doorhaalde

Ik schrijf niet uit verdriet maar ik kan het niet laten
inktwolken aan te stippen tot zwarte gaten
je naam zuur te laten druppelen op zompige straten

De blik in je ogen doet de zon op mijn ziel dalen
tot je licht verdwaald in het duister verschiet
zoveel mannen geslacht en je gaat door met kielhalen
ja ik denk ook aan jou schat maar nu even niet

Het is tijd om te schrijven over hoe je verzaakte
met korte metten een eind aan ons maakte
hoe kansloos je naam op mijn ontbijtbord smaakte

Zogauw mijn typsel op de monitor verschijnt
komen mijn woordconstructies tot een eind
omdat ik het liefst wil dat je snel verdwijnt

zodat ik me kan kwijten aan aardsere zaken
de lucht om me heen is gezond en ik schrijf
wat universeler gewijd aan mijn taken
in plaats van drama om het zoveelste wijf

Want dat ben je, dat weet je, net zoals je aan mij denkt
nummertje -ach wat let je- trek er nog 's éen
als je ooit in de toekomst een glas voor me inschenkt
dan lachen we samen

tevreden

alleen

Schrijver: wiron, 9 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.554

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
13 oktober 2005
Ik houd niet van rap, vooral niet als ik zoiets al eerder gelezen heb.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)