Netgedichten

netgedicht (nr. 8.609):

een koppel wit

je hebt een
koppel wit gekocht
maar 'snachts vliegen
je zwarte vogels
ongrijpbaar in hun veren
tot in de kleine uurtjes
blijf je het proberen

ze strelen
langs je huid
in jouw gedachten
spreken ze te luid
de welbekende zinnen
zo vreten ze je op
heel diep van binnen

je hebt de kooi geopend
nog vliegen ze niet weg
licht geeft hen vrij zicht
maar als het donker wordt
dan schreeuwen ze
de pijn die jouw
verleden heeft vermoord