Als het regent

Heel eenzaam ben ik als het regent,
al wat gij zegde vangt dan aan.
Zo levend als gij zijt geweest,
spreekt gij mij dan als vroeger aan.

En al de liefde komt gegaan.
En alles wat ik met u deelde.
In verre hoeken gaat het staan,
waar het verstilt tot een verbeelden.

Daar zegt het zacht opnieuw uw naam.
Aanwezigheid van vroeger leven.
Ik voel de weemoed in mij beven.
Ik ben weer met uw ziel tesaam.
Al wat wij waren en wat gij zegde,
vangt altijd als het regent aan.

Schrijver: Pierre Van Laeken, 4 november 2005

vanlaekenyucom.be

Weemoed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 588