Netgedichten

netgedicht (nr. 8.761):

Weg

We bellen nog

drie woorden
één futiele zin

Maar hoe ik ook wacht en luister
het is alles wat nog tot mij komt
je lach, je geur, de blik in je bezielde ogen
ze lijken nu al eeuwen heen

Men zegt: je sterft als je bent vergeten
ijle lucht – slecht doorbakken bovendien
je bent weg
drie woorden: al wat blijft in ommezien

Toch kan ik jouw nummer nog dromen
mevrouw Lefeber huist daar nu
het stoort haar niet
wanneer ik jou weer spreken wil

zij was vast
heel bijzonder

zegt ze dan, heel zacht

en wenst mij sterkte
goede nacht