Netgedichten

netgedicht (nr. 9.325):

vier quotes

1

geef de hoop nooit op
het was er al
eer je werd geboren
hoop opent ogen
om opnieuw
het verlangen te bekoren

2

ook al sterven wij iedere dag
en is pijn en verdriet een hard gelag
je kunt niet ontkennen
dat je dan ook waarlijk leeft
en gedwongen wordt
nieuwe wegen te verkennen

3

ook een treurwilg wordt heel oud
hij laat takken zien in veelvoud,
groeit tegen de verdrukking in
en toont zijn grote schoonheid
die ik ook in anderen bemin

4

wat was, lijkt verleden tijd
het groeit nog welig
als onkruid in onszelf
als je het onhoudt van water
sterft het geleidelijk aan
vanzelf

.