wie niet kaatst

de vaste club
speelt weer
de bal snel rond
want wie niet kaatst heeft
nooit iets te verwachten


in woorden klinkt
de lach en vlot de humor
verstomd als nieuwe spelers
penetreren een vreemde eend
wordt de gebeten hond


ze zien de mensen niet
lijken te groeien in hun
aangeprate ego en trippen
vaak op andermans verdriet
beleven poëzie alleen maar zo


nodig uit om ook eens
mee te doen door op andere
dan eigen acties te ageren
geef hen de kans het spel
ook zelf eens goed te kunnen leren

Schrijver: wil melker, 11 januari 2006

wlmelkerziggo.nl

Poëzie Gedichten reageren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 696