Gedichten

netgedicht (nr. 29):

Hopeloos

Mijn hoofd, warrige gedachten
maag en buik die kriebelen.
De bus waarop ik sta te wachten
rijdt voorbij, mensen giebelen.

Kan aan niets meer denken dan
alleen aan diegene, waar mijn
ziel en zaligheid verblijven.
Mijn hart bonst bij zijn naam
en voel me op wolken drijven.

Zou hij hetzelfde ervaren als
ik? Dat is nu mijn vraag.
Kan alleen maar afwachten.

En daarom zit mijn hoofd vol
met hopeloze, warrige en
afwezige gedachten.

Schrijver: Cupido, 28 december 2001

Geplaatst in de categorie: liefde

Liefde

3.2 met 273 stemmen

31.208

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

nodha, 23 jaar geleden

zo,!! wat een gedicht.
zo voel ik me nu ook.
is leuk als je zulke gedichten vindt.
dan weet je weer hoe liefde voelt (lekker)..................

Ingrid Koens, 23 jaar geleden

Uhm, zou zij hetzelfde ervaren als ik?

rika, 24 jaar geleden

prachtig!
ik weet precies hoe jij je voelt

Heleen, 24 jaar geleden

Mooi gedicht, het raakt je als een warme zonnestraal.

Ivo, 24 jaar geleden

Cupido: waarschijnlijk heeft hij dezelfde ervaring als jij, hopeloos verward en verliefd, ja dat moet heerlijk zijn nog te kunnen dromen van de liefde.

Corline, 24 jaar geleden

Typische verliefdheid kan nooit saai zijn.

Herman Molema, 24 jaar geleden

Ehm, hoe ziet zo'n strippenkaart er eigenlijk ook al weer uit? :-)

Geef je reactie op deze inzending: