Ooit, zei de rups Dan zwem ik de wereld rond Ik zal duiken, ik zal plonzen Geen nood meer hebben aan een grond Ik zal spetteren en drijven Me met de eb mee laten gaan Langzaam zal ik dan verdwijnen Aan de horizon vol maan Maar toen de rups, gehuld in zijde Almaar droomde van de zee En zijn lichaam transformeerde Nam zijn cocon zijn dromen…

er was ooit eens een olifant die last kreeg van een felle jeuk hij lag net aan de waterkant en vond dit nou bepaald niet leuk de jeuk zat aan zijn rechterzij en hoe hij zich ook bewoog hij kon er met zijn slurf niet bij want het zat net iets te hoog een mug die hem daar bezig zag bood heel galant haar hulp aan de olifant schoot in de lach…

We zagen je liggen op de warme plavuizen niet langer als een bolletje maar languit als een gevelde krijger. Later op de dag stond de zon aan de zenit, majestueus en verzengend en koos jij voor de luwte van de koele varens want lijden deed je solitair geen klacht of gejank al konden we je ogen lezen Spring nog een keertje Cammi, toe, over…

een ezel in een groene wei trapte bijna op een slang de slang werd toen bepaald niet blij maar de ezel was niet bang het gesis van het geschubde dier kon hem niet imponeren hij bleef bedaard en besloot heel fier de slang een les te leren ik dacht dat jij zo slim was zei hij tegen het reptiel wees blij dat ik goed oppas want je lijkt haast…

een lijvig varken en een witte zwaan gingen samen eens uit eten het personeel had goed haar best gedaan maar was toch nog iets vergeten want een zwaan kan echt geen vlees verteren terwijl een varken alles eet dus ze moesten toen improviseren en dat kostte nogal wat zweet maar toen alles dan op tafel stond kon het etentje beginnen het varken…

De beslagen lens legt jouw broze schoonheid vast in de warme kas…

Na honderd jaren voor de schillenkar, stond een oud paard in de wei genietend, iets in de war. In de trouw gezworen ochtendmist hoorde hij gehinnik. Het was zijn oude vriendin, dat's wat hij wist. Verward maar toch heel blij keek hij rond. Zag haar weldra staan in de naaste wei. In vroeger jaren, lang gelee, hadden zij verkering waren…

Lopen in de voetsporen van hen, die gebaande paden durven verlaten. Charles Darwin ging ons moedig voor. Durven we te denken zoals Darwin dacht? Daarvoor moeten we angst overwinnen voor wat anderen van ons zullen denken. Daarvoor moeten we moed opbrengen om over zanderige paden voort te gaan. The Sand Walk. De Tao van Darwin. De weg van…

Een merel op een schoorsteenpijp, geeft een openlucht concert, waardoor ik mijzelf begrijp. Brengt zijn lied met de borst vooruit, 't is mijn binnengevoel, dat hij naar buiten fluit. O, vogel wat ben ik gek op jou, als symbool van vrijheid, neem ik jou in ogenschouw. Zou je vleugels aan mijn rug willen zien, ben dan pas vrij, als een…

Mollenvangers zijn een groot gevaar. Wij mollen voelen ons bedreigd, in ons ondergronds bestaan. Wij leven niet voor niets verborgen, maar toch proberen jullie mensen, onze gangen na te gaan. Wie is de mol? Vraag het de mollenvanger maar. Zij willen weten met hoeveel we zijn, en waar! Wat wij onbezoldig doen, is het graven van ondergrondse…

Ze staan op het bruggetje, puur voor plezier En hopen een plaatje te schieten van hem Dat vogeltje, hippend van bomen naar brem De vogelaars, turvend op krantenpapier. De kijkers en lenzen gericht op het dier Dat vroeger gezien werd als bode des doods Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots En zeker het shotje van nummertje vier.…

Vriendinnetje, het afscheid valt me zwaar Hoe snel en rustig ben je weggegleden Ik heb nog om wat extra tijd gebeden Maar ik verloor het van een engelenschaar Toch word ik iets opmerkelijks gewaar Ik heb het al eens eerder aangesneden Het wordt door atheïsten fel bestreden Maar ik ben jou, jij mij, wij zijn elkaar Hoe wonderlijk is het dat…

In de wijdsheid van het groene gras loopt een koe te grazen, ik zou soms willen dat ik van zijn eenvoud was. Ik staar over de wei met pijn in mijn hoofd, vol van stress en drukte, voel mij van mijn eigen weide beroofd. Verlang zo naar de rust van dit vredig zijn, maar zit gevangen in de mallemolen, de aanblik van koe en gras doet zelfs pijn…

ze zijn er weer in onze tuin het roodborstje en de merel zij een rondborstige dame hij is een statige kerel hij zorgt een beetje voor haar gooit dan wat eten naar benee zij pikt het op tussen de tegels het is genieten met die twee ieder jaar vul ik de voorraad hang een vogelhuisje aan de wand en een vlaggetje aan hun gevel wanneer ze…

Aan huichelaars heb ik de pest sprak een kalkoenhaan zeer gestrest dus helemaal aan valse zakken die ons voor Kerst de kop afhakken wij worden weer en masse gekild maar Flappie, wordt hij ook gevild?…

bij het laatste licht vertrekken de kraanvogels de lucht is zwanger vol van vogels boven het dal wachtend op elkaar zonder een aanvaring smelten ze samen om sierlijk op te gaan in de grijsblauwe leegte hun vogelvlucht zuidwaarts in het allerlaatste licht…

Vroeger, was hij: de gebeten hond, zodra er iets gebeurde, had HIJ het gedaan, echter: zonet is hij gebeten door een hond, hoe kan de gebeten hond, nou gebeten worden door een hond?…

Wij ratten leven zoals mensen leven. Mensen behandelen ons als ongedierte. Maken jullie ons daarom liever dood? Leven is voor mensen één groot feest. Mensen overleven als verwende dieren. Wij leven van kruimels en van resten. Wij hebben minder status dan een beest. Sterven doen alle dieren, klein of groot. Straks gaan we allemaal als ratten…

Hij heeft een glazen woninkje, De rappe ratelslang. En beet in zijn Terrarium M’n schoonma in haar wang. De slang was wars van poetsgedoe, Maar zij een kuisneuroot. Zo kreeg ze dus Gegarandeerd Een kusje van de dood.…

Wie een kat bestudeert, is een bioloog. Wie een kat begrijpt, is een theoloog. Wie een kat aanvoelt, is een gevoelig mens. Wie van een kat leert, is een wijze filosoof. Wie leeft als een kat, is verlicht.…