Haar ogen waren als ondiepe poelen, gevuld met zilverwerk en geurig water. Zij, die nooit een vriend van de poëzie was maar thans hermetisch is als het werk van Leonard Nolens trekt ook vandaag haar zondige laarzen aan. Gezegend zijn de wolven die vanavond eens te meer in het kreupele bos hun oude ziel gaan zoeken.…

ik stond buiten het monumentale gebouw aan het kanaal na een zweterige sollicitatie als assistent backoffice -whatever that means- ik had me niet goed ingelezen, maar dat geeft niet want ik wou gewoon een vrije vogel zijn als dat mag van de maatschappij der normale mensen? ze vroeg me hoe ik mezelf zag over vijf jaar (aan het stuur van een Bentley…

Zijn geur voert me mee naar vreemde verre kusten, naar broeierige havenkroegen vol zweet en verdrongen lusten; voert me mee over zee en ruig schuimende baren naar een krappe klamme kooi waarin anonieme lijven paren; naar een scheepje op de oceaan, drijvend boven de zwarte diepte onder een kille maan; naar windstille nachten vol onvervuld…

Vandaag heb ik gewroet in wolken en in velden Matroesjka, het zal lukken, ik word één van je helden al is mijn Russisch pover, ik ben een kosmonaut, wiens landing zal mislukken in jouw Siberisch achterwoud. Nu ben ik een Etrusk die naar jouw warme billen haakt en alles met je doet wat nacht en dag en nevel schaadt. Kijk uit voor mijn potentie…

Toen ik Rosa Moenkin nam, in het dichte maisveld mijn begerige handen in haar blanke vlees drukkend liepen woelmuizen en faraoratten langs onze verweerde voeten. Een hyena bleef staan kijken en rook ons hitsige bloed maar bijten deed hij niet. Hij droop af zoals alleen hyena's dat doen, zijn staart bewoog naar Jaffa, zijn kop zwaaide…

Het was een septemberdag met gehesen stormvlag de dag dat ik Rusalka op de ferry zag. In de bar aan boord waar je drank en vrouwen scoort daar zong, on stage, Rusalka door het publiek luid aangespoord. En deze vrouw, in veel te korte rokken, met prachtig blonde lokken, zwoel zingende Rusalka, voelde zich tot mij aangetrokken. Onze…

Zottige koppe Slaan kupige vlotte Een holderlin volderin Mottige mokkel Gaat klungelig lummelig Op leuterkoek slungelig Kriebelorig balorig Recht op en neer Stroeiwoeiend speuls Met danseke sjanseke Ganzeke zwanzeke Friemele manseke Lanzeke speer Met zottige totteke Kom lotte totte mij Jan Joris vlot in mij Totte mij zotte…

Ooit hoop ik dat een Eva voor mij naakt, Venus uit een zucht van zilte golven Parelend in Botticelli's baren Mijn hart verterend, God mag mij bewaren, Mijn ziel verblind verloren en bedolven Als zij de slangelust in mij ontwaakt Vrouwe Fortuna engel-wraakgodin, Berooft zij mij, een Adam, van mijn zin…

De aarde draait zich soezend op de warme schoot van de zon loeiende wellust breekt aan met het gloren de gloeiende trilling schuift de horizon open ontsluimerende vingers ochtendlicht haken de voile van de bloembedden los een lelie pronkt met haar ontluikende decolleté loom en gedwee slaat zij haar jurkje open op haar volle rode…

Langzaam streelt je tong mijn heuvel van genot, als een slang ritsend doorheen de duinen, op zoek naar een volgende prooi. Lekker voelt je warme adem op mijn lippen, als een toetje geserveerd op een zomeravond. Tintelingen voel ik tot in de toppen van mijn tenen, als het briesje dat mijn haren streelt, die avond. Schokkend verhef ik mijn benen…

Ik kus uw knieën en uw voeten om u eerbiedig te begroeten, ik kus uw schoot, uw geslacht waar genot en nieuw leven wacht, ik kus uw borsten, uw mond en kniel dan voor u op de grond. Ik adoreer u Vrouwe, uit schuim geboren schoonheid, uw godinnelijke lichaam is een lust voor mijn oog, uw stem klinkt als een korenbloem, uw streling kamperfoelie…

De ketel puft heftig, het water wil aftochten. Je wil nog zwemmen, je alsnog met de zee van mijn kilte benatten. Vuur verklaart stormachtig het sterven aan het blauwzwarte uiteinde van windstoten. Ik golf in de zee zoals ik golfde in haren. De wolken trekken zich in afschuw af van het ondermaanse. Je staat hemels besmeurd en perplex bij…

ik verplaats me in de parels die schitteren in de kruising van je lendenen, mijn vingers toveren kreetjes die zacht gesmoord het ritme bepalen van mijn hand, kus me kus me waar de nacht is ingedaald en gedaanten me omsluiten daar het duister hun domein van de waarheid is kus me liefste, laten we het spel voortzetten - nu kan het nog…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

Wulpse boerendochters vieren feest in vaders oude hooischuur en terwijl de genodigden hallucineren van sigaretten en alcoholische dranken, ziet de moeder hoe haar oudste flink genaaid word op een antieke dorsvloer. de vader, ook al straalbezopen kon geen kant meer op met zijn broek tot op zijn enkels en een wilde deerne op zijn…

Parkeerplaats in het bos Bovendiepsterweg aan het begin een stuk het bos in stond een man in zijn blote kont broek om zijn enkels op de grond zijn rug naar mij toe reageert niet is verdiept in de natuur ik fiets verder kijk op mijn stuur. Als je zoiets ziet zeur je niet laat het gebeuren hij loost zijn zaad in dennengeuren en geniet…

BADVROUW IN BAD Met tengere, tedere handen draaide zij een sigaret stak hem aan en verlangde naar een warm, geurend bad waarin zij ontspannen liggen kon zonder gevaar voor brand door het smeulend genot diep strelend in haar longen Soms bracht de meid haar een glas gevuld met cognac spartelde met haar in het bad droogde haar af met…

Welaan ik laat mij thans nog maar eens gaan à bout portant zomaar van mijl op zeven In avondlijke stonden in de dreven verwonderd liefdevol kijk jij me aan Een jonge maan voor samen in het duister heuvelwaarts rij ik en jij met mij Ongezien in schaduw allebei alle remmen los in hees gefluister…

zij staart mij aan in feite belet zij mij te kijken naar haar ontklede lijf waar de voeten zich ook nog als het ware in helder water verbergen hoor ik van achter haar veelzeggende blik; zie mij niet en probeer mij niet te verklaren in haar pose ontwaart zich enige zwaarte van de ziel voor mij waarneembaar doorheen haar naakte vel daardoor…

Aan de bar gezeten, zag ik daar een beeldschone vrouw, zo eentje, waarvoor ik zelfs naar de super lopen zou om er voor haar een niemendalletje te gaan halen en dat zou ik dan met veel genoegen zelf betalen. Al spoedig raakte ik met haar in een leuk gesprek, want na een biertje, aan gesprekstof bij mij geen gebrek. Het café geroezoemoes raakte…