kom vrij met mij de kaarsen dansen donker licht en lust benevelt zicht, drank geeft ons de kans te spelen met elkaar gulzig voelen handen dwingend bijten tanden in het vlees dat zonder vrees en schaamteloos voor donker koos om zich met passie te gaan openen de hitte lijkt een stukje hel zonde is het vuur dat wiegt en loeit en…

Zoals gordijnen draperen als ze dichten liggen krullen als een pauwencanto gestreept over zucht en rondingen gesleept tussen ademsnood door te laveren lichten Wazige ogen, niets meer ziend, snellen - bewogen achter wilde tochten verdiepen zij de overgave waarin ze pas nog sliepen - huiverend als de tintelende waaier blijft kwellen Slagen…

Zoals gordijnen draperen als ze dichten liggen krullen als een pauwencanto gestreept over zucht en rondingen gesleept tussen ademsnood door laverende lichten die wazige ogen niets meer ziend vertellen - bewogen achter wilde tochten verdiepen - van en in de overgave waar ze pas in sliepen huiveren als de tintelende waaier blijft kwellen…

een witte dame begeerde een zwarte heer ze had vernomen van zijn kunsten dat trok haar des te meer pionnen werden opgeofferd torens gesloopt, paarden gedood en lopers baanden wegen mens, haar nood was groot ze zette hem, eindelijk, mat nu kon hij geen kant meer op hij bood zijn wapen aan ze sprong er boven op vurig werd hij bedwongen…

Langs de rietoever zakken mijn voeten weg. Dageraad wordt een oase In het woeste tumult De basdreun van de buurjongen Wolken weerkaatsen het gapende oosten Voorbij een glooiing vang ik De hevige adem van paarden In het slakkehuis van mijn oor. De rest raad ik Dan moet je woorden verspillen aan een daad Het ging als volgt: Een versneld…

omsluiten huid op huid gebruiken om elkaar te vinden iets voorbij het punt dat je jezelf en de ander gunt zachtjes heen en weer keihard ook een keer in komen en in gaan de spanning opnieuw laten groeien in de hoop dat samen vrucht zal bloeien of wil je je zo geven en mij passioneel beleven in de overgave van mijn schoot kom dan…

Door de lakens in het donker sluipen schaduwen in het rond een kluwenspel raad je waar ik ben zie je niet maar weet wel waar je bent je ligt op het puntje van mijn tong…

ik streel handenvol met kippenvel verdeel mijn aandacht over ongekende plekken jij springt over hekjes van moraal vrijt woest en asociaal komt keihard bij me binnen ik wil beminnen maar met zachtheid kun jij niets beginnen je stoot zo door de kern heen in rode vlekken op mijn been ik zie de spanning in je breken, mijn eigen…

haar jurk had een split waaruit een been verscheen ongenaakbaar stapte dat de wereld in zij er achteraan met alles wat ze had ogen vol mensen verhitte wensen een sensuele stem haar borsten daagden uit door zich te open- baren in een niet te evenaren monoloog ze was de koningin de heren in een kring druk doende haar te imponeren…

ik streelde tweedehands je plooien en de vouwen voelde me nog mans genoeg om als een vent van je te houden ik streek langs ruches die zich bolden om de soesjes die waren opgeklopt met room een sensuele opgefokte droom jouw handen trokken kreukels uit mijn spieren gaven schouder weer profiel ik kon mijn feest gaan vieren maar mijn…

Zo had ik je nog niet gezien: terrein wuivend van gras speciaal ontsloten voor de voeten van wandelaar ik Je bent mijn glooiing zonder slangenbeten, peilloos diepe kloven, prikkeldraad of paden. Je bent als kon ik in je thuiskomen: lief lijf, zacht jachtgebied.…

Zwoele hitte zindert rondom mij, parelt in druppeltjes naar beneden, sensueel langs mijn lijf gegleden jouw vingers bevrijden mij van overtollige ritsen en knopen. Heerlijk smaakt de avond op je lippen en terwijl we aan een glaasje nippen blijf jij op veel meer hopen dan alleen een tedere kus. Je ogen fonkelen en kijken me aan, dat is…

De nacht trekt zich als een blaasbalg open boven het donker deinen dat haar zoekt. Haar sifon zoekt de horizon waar zijn vloed ontbranden moet. Tot zijn hoogte trachtend zich vergewissend van zijn kracht haar geulen klaar voor dieper water toont ze hem haar strand dat wacht. Een nonnengift, roze gekapt ligt teer neer in 't zand. Onder de…

Ze dwalen door de kamer onze kleren, mijn gedachten een wild verhaal Je ogen vertellen zonder blozen dat het waard was, wachten op ons eerste maal Het voorgerecht, een teder villen dan een hapje, warm onthaal Maar het lekkerste van al, was jij mijn liefste kannibaal…

je ogen vonkten kaarsen in het zwart van je gezicht je masker maakte duidelijk waarop mijn passie was gericht je lichaam wulpte in rood zijden lange benen in het rozebloot aan het zacht intieme hijgen wist ik dat je van de sjaal genoot je koos het handenloze strelen bood je ronde heupen aan ik voelde je met hoge hakken krassend langs…

je lippen krulden pijn er vonkte woede in je ogen, maar je stem fluisterde fijn je daagde uit met mij de grenzen te passeren het gevaarvolle genot van balanceren te proberen je lichaam vroeg me het te breken, zo dat je je kon overgeven en op de toppen van je zenuwen kon zweven ik heb je niet gespaard en rauw genomen we gingen…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

je hebt alles aan elkaar genaaid de rode draad dubbel gestikt hun lijf geflikt met nonchalance en wat lieve woorden ze hebben het gepikt ze gingen op de rug harten duizendbreken emoties snel vergeten maar hun ziel moet terug ze willen nu geen spiegel zijn en niet die zoete pijn die jij ze hebt gegeven in dromen uit een ander leven…

Ik zie je heus wel naar me kijken je blik op mijn borst en mond Ik zie heus wel dat je me wat vindt je glimlach als je mij ontdekt Hoe je mijn billen waardeert als ik soepel van je wegsnel Hoe je verlangt naar de witheid van mijn tanden tegen je tong naar het strelen van mijn hand Je ziet me heus wel naar je kijken en wegdromen…

ontblote huid wijst vingers de fluwelen weg een strelen dat aan velen is ontzegd voelt hoe zinnen wolken in het onderhuids vertolken de strofe zonder woorden is het hoogtepunt begrijpen is alleen diepzinnigen gegund…