Spelonkologen vonden zeer onvertogen mijn onvermogen…

Het voorhoofd rimpelt rond zijn kokette mondje vormt zich verachting…

Rimpelloos staart het Lange brede water langs Grazige weide…

Lijkt wel eindeloos te zweven zonder vliegen de wind doet het werk…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

Scholletjes bakken was nog te pijnlijk voor haar.. kleine zeemeermin…

Er dreef een poedel voorbij de kale kimmen van het alpenland.…

opwaaiende kilt onthult iets ongehoords een echt Schots klokkenspel ~~~~~ wat hoort echt bij de kilt door Schotten gewild een fraaie doedelzak…

Bij het inspringen zag ik de berggeit vooraan in de kantlijn staan.…

zij maait het gras en verticuteert tegelijk - op haar naaldhakken…

bergen vormen pas hindernissen als je ze wil gaan beklimmen…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…

Een blinkend harnas verhindert niet het gebaar dat eeuwen trotseert.…

In de kroeg hervond hij zich iets aangeschoten in stilstaand zwijgen trofeeën jachtig starre blikken wisselend opzettelijk wild het was zijn natuur in dierlijke zin verstard tot een ornament.…

Soms lijkt het niet meer dan slechts wezenloos kijken naar de buitenkant dat instinctieve waarin zich alles afspeelt terwijl je wachtend het alledaagse zou willen veranderen in een sprookjesboek…

Verbondenheid is als bij mummificatie ingewikkeld zat de gevallene in de koningstombe niest in zijn stofmasker.…

op zijn zestigste, ontdekt hij de poëzie, alsook het leven…

Strijd om een visje: drie meeuwen tonen ballet in water en lucht.…

Ik heb besloten Om maar te accepteren Dat mensen dood gaan Ik heb besloten Om zelfs te accepteren Dat dieren dood gaan Maar ik verdom het Om ooit te accepteren Dat de aarde sterft Moeder Aarde zal Steeds opnieuw leven baren Mens, dier, boom en plant Want er is een wet Van behoud van energie Van oneindigheid Die ons…

De amaryllis ontplooit haar pracht in tweevoud De bijen slapen…